Over anti epileptica
Epilepsie
Epilepsie wordt ook wel ‘vallende ziekte’ genoemd. In Nederland zijn ongeveer 120.000 mensen die hier aan lijden. Epilepsie is een aandoening die zich uit in de vorm van aanvallen. Hierbij kunnen onder andere stijfheid, spiertrekkingen, misselijkheid of een haperende ademhaling optreden. Soms kan iemand met een epileptische aanval het bewustzijn verliezen. Aanvallen ontstaan door een plotselinge, tijdelijke verstoring van het elektrische evenwicht in de hersenen. Je kunt het zien als kortsluiting in de hersenen. Meestal treden de aanvallen zonder oorzaak op, maar je kunt ze ook opwekken door onvoldoende nachtrust of overmatig drugs- of alcoholgebruik.
Anti-epileptica
De meeste mensen met epilepsie worden behandeld met medicijnen, deze worden anti-epileptica genoemd. Anti-epileptica kunnen de ziekte zelf niet genezen, maar onderdrukken het overmatig ontladen van de hersencellen. Het doel van de behandeling is om aanvallen te voorkomen. Vaak worden anti-epileptica langdurig of zelfs levenslang gebruikt. Bij driekwart van de mensen met epilepsie worden met behulp van medicijnen de aanvallen volledig onderdrukt. Voorkomende bijwerkingen zijn slaperigheid, duizeligheid, dubbelzien, stemmingswisselingen en stoornissen in het denkvermogen.
Gemeesmiddelen bij epilepsie worden ingedeeld in verschillende groepen. Sommige slaap- en kalmeringsmidddelen worden bijvoorbeeld ook gebruikt om epileptische aanvallen te voorkomen.
De volgende anti-epileptica worden het meest voorgescheven:
- Valproïnezuur (Depakine®, Orfiril® en Propymal®)
- Carbamazepine (Tegretol®)
- Clonazepam (Rivotril®)
- Fenytoïne (Diphantoïne®)