3MMC: effecten, risico’s en wat je moet weten

3-MMC (ook wel ‘Poes’ of ‘3m’ genoemd) wordt meestal verkocht als kristalachtig wit poeder. Ook komt het voor in pellets (pillen) of kristallen. De drug is sinds 2012 op de drugsmarkt. Dit is erg kort en de drug wordt daarom ook wel een designer drug of nieuwe psychoactieve stof (NPS) genoemd.

Over designer drugs en NPS is erg weinig bekend. Vaak is er geen of erg weinig onderzoek naar gedaan. Ook over 3-MMC is dus weinig kennis. Wel is duidelijk dat 3-MMC sterke ‘craving‘ geeft en de kans op verslaving waarschijnlijk groter is dan bij andere drugs.

Wat is 3-MMC?

3-MMC is een nieuwe drug en lijkt erg op 4-MMC (‘Mephedrone’ of ‘Miauw’). Allebei behoren ze tot dezelfde groep: de synthetische cathinonen. Dat wil niet zeggen dat de effecten en risico’s hetzelfde zijn. In 2012 werd 4-MMC verboden en werd 3-MMC als vervanger verkocht. Ook 3-MMC is sinds 28 oktober 2021 verboden.

Hoeveel mensen gebruiken 3-MMC in Nederland?

In 2023 had 2,1% van de volwassen Nederlanders ervaring met het gebruik van 3-MMC ¹. Dat zijn ongeveer 280.000 mensen. Iets meer dan helft daarvan had het middel het afgelopen jaar gebruikt.

Uit onderzoek blijkt dat er duidelijke tekenen zijn voor een stijging in het gebruik van 3-MMC onder uitgaanders². In 2023 gaf 33,7% van de onderzochte uitgaanders aan in het afgelopen jaar wel eens 3-MMC gebruikt te hebben.

Daarnaast zijn er signalen dat er vaker vergiftigingen (overdosissen) voorkomen³. Dit komt waarschijnlijk omdat het middel vaker gebruikt wordt. Of de kans op een vergiftiging groter is dan bij andere middelen is niet bekend.

Effecten en werking van 3-MMC

3-MMC behoort tot de groep stimulerende drugs. Dit betekent dat iemand die 3-MMC gebruikt heeft zich energiek voelt. De effecten kunnen wat lijken op een combinatie van de effecten van MDMA en cocaïne. Gebruikers voelen zich alert, blij (euforisch gevoel) en voelen geen vermoeidheid. Ze hebben vaak behoefte om contact te maken met anderen. Ook ervaren ze meer zelfvertrouwen en soms meer zin in seks.

De werkingsduur van 3-MMC is tussen de 2 tot 4 uur als iemand het snuift. Als iemand 3-MMC slikt in een pil, capsule of ‘bommetje’ dan duurt de werking 4 tot 6 uur.

> Lees meer over de effecten en werking van 3-MMC

Risico’s van 3-MMC

Er is nog geen onderzoek gedaan naar de risico’s van 3-MMC bij mensen. Wel is duidelijk dat hoge doseringen en combinatiegebruik met andere drugs of alcohol de risico’s vergroten. Gebruikers van dit middel zijn dus hun eigen proefkonijn. Een erg groot deel van de mensen die uitgaan denken dat regelmatig gebruik van 3-MMC erg schadelijk is⁴.

Bijwerkingen die gebruikers ervaren:

• droge mond
• grote pupillen
• gespannen spieren
• misselijkheid en hoofdpijn
• rusteloosheid
• hoge lichaamstemperatuur 
• hartkloppingen en een hoge bloeddruk
• sterke drang om opnieuw te gebruiken (craving)
• angst/wantrouwende gedachten
• hallucinaties

Sommige gebruikers geven aan dat het gebruik een hevige kater kan geven: een vermoeid gevoel door het niet slapen en onvoldoende/niet eten.  

> Lees hier meer over de risico’s van 3-MMC

Overdoseringen met 3-MMC

Er is een steeds groter aantal gezondheidsincidenten met 3-MMC. Dit betekent dat er meer mensen zijn die medische hulp nodig hebben na het gebruiken van 3-MMC. Het is niet duidelijk of dat altijd door de 3-MMC komt. Mensen die hulp nodig hadden gebruikten namelijk vaak ook andere drugs.

Daarnaast is 3-MMC sinds het verbod in 2021 vaak vervuild en kunnen de klachten ook door de vervuilingen komen. Als iemand medische hulp nodig heeft en zegt 3-MMC te hebben gebruikt, dan gaat het vaak om de volgende klachten: hartklachten, oververhitting, bewusteloos zijn of een epileptische aanval.

> Lees hier hoe de risico’s van 3-MMC te verkleinen zijn

Verslaving

Aan 3-MMC kun je verslaafd raken. Er is nog geen onderzoek gedaan naar hoe verslavend 3-MMC is. Wel zijn er zorgen dat het middel verslavender is dan andere drugs. Dit komt waarschijnlijk omdat gebruikers tijdens het gebruik een sterke ‘craving’ ervaren. Een craving is een sterke drang om te gebruiken of meer te gebruiken. Iemand kan geestelijk verslaafd raken aan 3-MMC. Het is dan niet gevaarlijk om in één keer te stoppen. Maar iemand kan wel ontwenningsverschijnselen ervaren.

Een verslaving aan 3-MMC zorgt ervoor dat iemand moet gebruiken. Het is dan geen keuze meer. Het wel of niet zoeken van hulp is wel een keuze. Je kunt een verslaving aan 3-MMC goed behandelen. Een huisarts weet welke hulp er in de buurt mogelijk is. Op onze hulpkaart staan ook adressen van instellingen die kunnen helpen bij een 3-MMC verslaving.

Wetgeving

3-MMC kopen, verkopen of bezitten is verboden. 3-MMC valt namelijk sinds 28 oktober 2021 onder de Opiumwet. Het middel stond toen op lijst 2. Dit betekent dat 3-MMC een softdrug was op dat moment. Op 11 april 2024 werd 3-MMC van lijst 2 naar lijst 1 verplaatst. 3-MMC is nu een harddrug volgens de wet.

> Lees hier meer over de wetgeving rondom 3-MMC

Lees meer over 3-MMC in onze factsheet (pdf ? )

#3mmc #4mmc

The post 3MMC: effecten, risico’s en wat je moet weten appeared first on DRUGSinfo.nl.

Een urine drugstest is een test die via de urine (plas) kan aantonen of iemand misschien drugs heeft gebruikt. Drugs en reststoffen van drugs verlaten voor een groot deel via de urine het lichaam. Via de urine kan iemand nog dagen of zelfs weken een positieve drugstest hebben. Hoelang iemand positief test verschilt per middel. Ook bestaan er verschillende urinetesten. Niet alle soorten testen zijn even betrouwbaar. 

Waarom moet iemand een urinetest doen?

Er zijn verschillende redenen waarom iemand een urinetest zou moeten doen. Dit zijn een aantal voorbeelden:

• Iemand wordt behandeld voor een verslaving en de instelling wil weten of iemand gebruikt heeft
• Iemand woont beschermd, en er zijn strenge regels over het gebruik van alcohol en andere drugs
• Iemand moet in een rechtszaak bewijzen dat hij of zij geen drugs gebruikt
• Iemand is zwanger en staat onder toezicht van de Kinderbescherming
• Iemand heeft onder invloed autogereden en wordt door het CBR getest op middelengebruik. 

Wat voor soort urinetesten zijn er?

Er zijn 3 manieren waarop urine kan worden getest met een drugstest:

• Urinezelftest (immuno-assay): dit is een snelle test waarbij iemand in een potje plast. De urine komt dan in contact met een strookje papier. Deze zelftest kan soms wat lijken op een corona zelftest.  Hierna verkleurt het papier op een bepaalde manier. Via een gebruiksaanwijzing kan iemand dan aflezen of de test positief of negatief is. Er bestaan ook drugstesten die controleren op meerdere drugs. Deze heten vaak multi-drugstest. Iemand kan dan ook voor meerdere drugs positief testen.
• Laboratoriumtest (immuno-assay): in een laboratorium kunnen ze ook dezelfde techniek gebruiken die bij een zelftest wordt gebruikt. Deze manier is wel betrouwbaarder omdat de test nauwkeuriger kan worden afgenomen en het resultaat beter kan worden afgelezen. Sommige labs kunnen ook bepalen hoeveel drugs of reststoffen er precies zijn gevonden. 
• Laboratoriumtest (GC-MS of LC-MS): in een laboratorium wordt er met een machine gekeken welke stoffen er allemaal in de urine zitten. Deze machine kan dat heel nauwkeurig, en kan ook precies zien hoeveel er precies van deze stoffen in de urine zitten.

Het verschil tussen een positieve urinetest en aantoonbaarheid

Aantoonbaarheid betekent dat er sporen van drugs kunnen worden gevonden in de urine. Maar als er sporen worden gevonden betekent dat niet altijd dat diegene ook een positieve test heeft. Wetenschappers hebben namelijk per middel een hoeveelheid bepaald die er minimaal moet worden gevonden. Die hoeveelheid wordt de afkapwaarde of bepalingsgrens genoemd. Als de hoeveelheid onder deze waarde is, is de test negatief. Iemand kan dus kleine hoeveelheden drugs of reststoffen in de urine hebben, en alsnog negatief testen.

Soms snuiven mensen drugs met een bankbiljet. Dit komt dan aan het geld te zitten. Als iemand dat geld gebruikt en daarna zijn of haar mond aanraakt, kan er een beetje drugs in het lichaam komen. Dit is niet gevaarlijk, maar er zit dan wel drugs in het lichaam dat kan worden gevonden door een drugstest. Vanwege de afkapwaarde zorgt dit niet voor een positieve drugstest.

Hoe betrouwbaar is een urinetest?

Niet alle urinetesten zijn even betrouwbaar. Een zelftest kan bijvoorbeeld verkeerd worden gebruikt of verkeerd worden afgelezen, waardoor het resultaat niet klopt. 

Ook zijn er medicijnen, middelen, supplementen of soms zelfs eten dat ervoor kan zorgen dat een zelftest positief uitslaat voor een drug terwijl iemand deze drug niet heeft gebruikt. Dit wordt een vals-positief of kruisreactie genoemd. Een urinezelftest is daarom nooit betrouwbaar genoeg om iemand bijvoorbeeld straf of boete te geven voor drugsgebruik. Een (GC-MS of LC-MS) laboratoriumtest is wel betrouwbaar, omdat een vals-positieve test daar bijna onmogelijk is. Een immuno-assay laboratoriumtest is minder betrouwbaar, omdat daar ook vals positieve resultaten mogelijk zijn.

Hoe kan iemand een urinetest omzeilen?

Er zijn online veel manieren te vinden die ervoor zouden zorgen dat iemand die drugs gebruikt heeft geen positieve drugstest krijgt.  Dit zijn een paar voorbeelden:

Veel water drinken: Als iemand veel water drinkt om de urine heel dun te maken, kunnen er andere stoffen worden gecontroleerd. Dit zijn stoffen zoals creatinine, die dan ook minder in de urine zitten als deze verdund is. Op die manier kan iemand die de test afneemt erachter komen dat iemand (te) veel water heeft gedronken. Door de waardes te vergelijken kan er alsnog een waarde worden gevonden waardoor iemand positief test. Of iemand moet opnieuw een test doen. Veel water drinken kan gevaarlijk zijn, omdat er kans is op een watervergiftiging. 

Supplementen en detoxdrankjes: Er is voor veel supplementen en drankjes geen bewijs dat dit zou werken om drugs uit de urine te verwijderen. Waarschijnlijk werken ze dus niet.

Veel sporten: Er is geen bewijs dat veel sporten het lichaam helpt om sneller drugs te verwijderen. 

De enige bewezen manier om geen positieve drugstest te krijgen, is door helemaal geen drugs te gebruiken. 

The post Wat zijn urine drugtesten? appeared first on DRUGSinfo.nl.

Een vaporizer is een elektrisch apparaat waarmee iemand wiet kan gebruiken zonder het te verbranden. Een vaporizer verdampt de stoffen in de wiet (zoals THC & CBD) zodat deze kunnen worden ingeademd. Bij verdampen krijgt iemand de schadelijke stoffen uit de tabak niet binnen. Toch zijn er nog steeds risico’s bij het verdampen van wiet of hasj.

Wat is een vaporizer?

Een vaporizer is apparaat waramee iemand cannabis (of andere kruiden) kan verdampen. Dit is (net als een joint roken of spacecake eten) een manier om de wiet of hasj te gebruiken. Elke vaporizer is anders. Maar elke vaporizer heeft:

• een plek waar de cannabis ingedaan kan worden 
• iets waardoor warme lucht langs de cannabis komt 
• een plek waar de cannabislucht door ingeademd kan worden

De temperatuur van een vaporizer kan iemand meestal zelf instellen. Voor cannabis wordt de temperatuur vaak ingesteld op 157 tot 220 graden. Hierdoor verdampen de stoffen in de wiet of hasj waar iemand stoned van wordt. Bij deze temperatuur verbrandt de wiet of hasj niet. 

> Lees hier meer over hasj en wiet (cannabis)

Welke vaporizers zijn bestaan er?

Vaak denken mensen bij vaporizers aan e-sigaretten (vapes, shisha-pennen). Dit zijn andere apparaten. Voor het verdampen van hasj, wiet of andere kruiden heeft iemand een vaporizer nodig die plantmateriaal kan verdampen.

Er zijn verschillende vaporizers op de markt: van draagbare, kleine vaporizers tot grote die in het stopcontact moeten. Ook bestaat er een verschil in hoe de cannabis wordt verwarmd. 

Conductie-vapes zijn vapes waarbij de warmte de cannabis aanraakt. De cannabis ligt bijvoorbeeld direct op een warm plaatje. 

Er bestaan ook convectie-vapes. Door een convectie-vape wordt cannabis niet direct verwarmt. Er zit dan meestal een stukje lucht tussen de warmtebron en de cannabis. Deze convectie-vapes verwarmen deze lucht. De lucht stroomt dan over de cannabus. Deze vorm zorgt voor schonere lucht.

Liever verdampen dan verbranden

Verdampen is waarschijnlijk minder schadelijk dan roken/blowen. Bij roken wordt cannabis verbrandt. Door het verbranden komen veel giftige stoffen vrij. Als iemand deze stoffen in de mond en/of longen krijgt, brengt dat extra risico’s met zich mee. Dit betekent niet dat vapen geen risico’s heeft. Alleen de schade aan de longen van de verbrande cannabis of tabak is niet aanwezig. Maar bijvoorbeeld de kans op verslaving, geheugenproblemen of een psychose is niet kleiner. 

> Lees hier meer over de risico’s van hasj en wiet

Veelgestelde vragen

Zijn vaporizers verboden?

Nee, vaporizers zijn niet verboden om te bezitten. Elektronische verhittingsapparaten zijn wel sinds juli 2023 verbodenom online te verkopen. De vaporizers vallen namelijk onder de Tabakswet. In fysieke winkels mogen ze nog wel worden verkocht. 

Is er een verschil in geur tussen vapen en blowen?

De damp uit een vape ruikt naar hasj/wiet. De damp ruikt meestal minder sterk en vervliegt sneller dan bij een joint. De sterkte van de geur wordt wel bepaald door de het soort vaporizer. De ene vape ruikt meer dan de ander.  

Kun je hasj vapen?

Ja, hasj kan iemand vapen. Het is wel minder makkelijk dan wiet. De hasj kan namelijk vloeibaar worden en een laagje achterlaten in de vape of de vape verstoppen. De hasj verdampen kan daarom vaak alleen met speciale vapes of met hulpmiddelen zoals vape wol (ontgomde hennepvezel).

The post Wat zijn vaporizers? appeared first on DRUGSinfo.nl.

Ayahuasca thee wordt meestal tijdens een ceremonie gedronken. Mensen kunnen de ceremonie als positief ervaren, maar sommige mensen hebben ook een nare ervaring. Een aantal dagen voor de ceremonie een dieet volgen, geen medicijnen gebruiken en goed in je vel zitten kunnen de risico’s verminderen. Maar ook met een goede voorbereiding verdwijnen niet alle risico’s. Ayahuasca gebruiken kan daarom nooit helemaal veilig. 

Waarom moet iemand zich voorbereiden op een ayahuascaceremonie?

Ayahuasca is een middel met een psychedelische werking. Dit betekent dat een persoon zijn of haar gedachtes, gevoelens en omgeving anders dan normaal ervaart. Dit wordt ‘trippen’ genoemd. Naast deze werking heeft ayahuasca ook een aantal lichamelijke en psychische bijwerkingen.

> Lees hier meer over de werking en bijwerkingen van ayahuasca

Bijwerkingen en risico’s zijn nooit helemaal weg te nemen. Het grootste risico van ayahuasca is een bad trip. Dit is een moeilijke ervaring waar mensen na het gebruik nog lang last van kunnen hebben. Soms is zo’n bad trip zo heftig dat iemand hier een trauma aan overhoudt. Als iemand zich goed voorbereidt, kan de kans op een bad trip of andere risico’s worden verminderd. Een goed voorbeeld van goede voorbereiding is: niet gebruiken als iemand niet goed in zijn of haar vel zit. 

> Lees hier meer over de risico’s van ayahuasca

Voorbereiden op drug, set en setting

Hoe iemand een drug ervaart verschilt per persoon, per keer. Dit heeft met verschillende dingen te maken. We maken hierbij onderscheid tussen drie dingen die invloed hebben: de drug, set en setting. Eerst lees je een korte uitleg over drug, set en setting. Daaronder lees je wat dit betekent voor ayahuasca. 

• “Drug” gaat om het middel zelf. Dus wat iemand gebruikt, maar ook op welke manier. De sterkte, hoeveelheid en hoe vaak de persoon gebruikt vallen hier ook onder.
  
• “Setting” betekent de plek (omgeving). Dus met wie en waar iemand gebruikt, en hoe vertrouwd de persoon zich daar voelt. Maar bijvoorbeeld ook de temperatuur, sfeer en muziek spelen mee.
  
• “Set” verwijst naar de persoon die de drug gaat gebruiken. Hierbij horen lichamelijke eigenschappen. Zoals gewicht, lengte, leeftijd en hoe fit iemand is. Maar ook psychische eigenschappen, zoals hoe de persoon denkt en zich voelt op dat moment. 

Drug, set en setting hebben invloed op elkaar. Samen vormen ze de ervaring. Als iemand zich op elk onderdeel voorbereid, vermindert dit de kans op een vervelende ervaring of bad trip.

> Vind hier een langere uitleg over drug, set en setting.

Drug

De drug is in dit geval ayahuasca. Dit wordt meestal door de begeleider (sjamaan) verzorgd. Deze past de dosis vervolgens aan aan de persoon. En hoort hier veel over te weten. Het wordt (ter voorbereiding) aangeraden om hier vragen over te stellen. Bijvoorbeeld over hoe sterk het is. Of hoe veel en hoe vaak iemand gaat drinken. 

> Lees hier meer over hoe iemand de risico’s van ayahuasca kan verkleinen

Ayahuasca kan niet met alle soorten medicijnen worden gecombineerd. Alcohol en andere drugs (inclusief cafeïne) ook niet. Verschillende middelen kunnen elkaar tegen werken of versterken. Zo kan er een onvoorspelbare of nare ervaring met ayahuasca ontstaan. De combinatie met drugs of medicijnen kan zelfs (levens)gevaarlijk worden. 

> Lees hier meer over de risico’s van ayahuasca combineren.

Om dit te voorkomen moet iemand soms ver van tevoren stoppen met medicijnen gebruiken. Zomaar stoppen met medicijnen kan gevaarlijk zijn. Dit moet die persoon altijd van tevoren met een arts overleggen. Een arts kent ayahuasca niet altijd. Daarom kan je ook de Drugs Infolijn bellen (0900-1995). Wij kunnen dan met je meedenken.

Set

Om de risico’s op een bad trip te verkleinen is het belangrijk dat iemand zich psychisch en lichamelijk goed voorbereid. Deelnemers worden meestal aangemoedigd om hieraan te werken voor de ceremonie, op verschillende manieren. Bijvoorbeeld: 

• Rust voorrang geven, bijvoorbeeld door middel van meditatie
• Schermtijd verminderen
• Geen nieuws kijken of kranten lezen
• Voor en na de ceremonie geen werk, studie of andere verantwoordelijkheden hebben
• Regelmatig sporten, genoeg slapen en gezond eten

Rust en weinig of geen stress zijn hier het belangrijkst. Het idee is dat iemand met rust en positiviteit de ceremonie instapt.

> Lees hier meer over hoe je de risico’s van ayahuasca en DMT kan verminderen.

Setting

Om de setting goed voor te bereiden gaan (betrouwbare/ervaren) begeleiders meestal met de deelnemer in gesprek. Dit wordt soms een introductie of intake genoemd. Hierbij kan iemand meer leren over wat er tijdens de ceremonie zal gebeuren. Daarnaast leren de deelnemer en begeleider elkaar beter kennen. 

Een goede vertrouwensband tussen de deelnemer en de begeleider is belangrijk. Als iemand zich onveilig voelt, wordt de kans op een bad trip groter. 

> Lees in deze PDF meer informatie over hoe iemand een betrouwbare begeleider of -centrum kan kiezen

Voeding voor Ayahuasca en het (MAOi) dieet

In ayahuasca zit de stof DMT. Maar als iemand alleen DMT slikt, werkt het niet. Het wordt dan te snel afgebroken door het lichaam. Daarom zitten er naast DMT ook stofjes in die de afbraak tegengaan. Daardoor zorgt de DMT wel voor effecten. Deze stofjes die de afbraak remmen heten MAOi’s (MAO-remmers).

De MAOI’s stoppen niet alleen tijdelijk de afbraak van DMT maar ook van andere stoffen. Daardoor kunnen bepaalde soorten eten ook gevaarlijk worden. Een van die stoffen heet tyramine. Tyramine komt vooral veel voor in producten met veel eiwit. Zoals:

• Melkproducten
• Gefermenteerde (soja)producten zoals tofu
• Kaas
• Vlees
• Vis
• Eieren
• Gistproducten

Het is het beste om minimaal twee dagen voor ayahuasca eten waar tyramine in zit te vermijden. Zo kan de persoon de kans op risico’s verminderen. Zoals hoofdpijn en een (gevaarlijk) hoge bloeddruk. Een aanbieder van de ceremonie hoort iemand daarover goed te informeren. 

Geen seks voor het gebruik van ayahuasca

Sommige ayahuasca-aanbieders adviseren om geen seks te hebben of te masturberen tijdens de dagen of weken voor en na ayahuasca. De gedachte hierachter is dat mensen energie uitwisselen als ze seks hebben. Of energie loslaten door orgasmes (klaarkomen). Door geen seks te hebben zou iemand die energie vasthouden.

Energie vasthouden zou een positief effect moeten hebben op de ayahuasca-ervaring. Het is echter niet duidelijk of seks daadwerkelijk invloed heeft op ayahuasca. Er zijn in ieder geval geen extra risico’s aan verbonden.

Kritisch kijken naar de aanbieder

Een aanbieder van een ceremonie zou de volgende dingen moeten doen:

• Informatie aanbieden over de voorbereiding voor een ceremonie. Denk hierbij aan informatie over bijvoorbeeld dieet en levensstijl de dagen voor de ceremonie.  
• Een intake of kennismakingsgesprek aanbieden waardoor de begeleiders en de deelnemers kennis met elkaar kunnen maken en elkaar vragen kunnen stellen.  
• Vragen naar medicijngebruik en naar lichamelijke ziektes of psychische aandoeningen. Bij een intake moet een aanbieder altijd vragen naar medicijngebruik en naar lichamelijke of geestelijke ziektes. 
• Duidelijk zijn over de nazorg die ze aanbieden. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat er een mogelijkheid is tot contact met de begeleiders in de dagen of weken na de ceremonie.

Als een aanbieder wel een intake doet, informatie geeft over de voorbereiding en vraag naar medicijnen en ziektes, is de kans groter dat de organisatie betrouwbaar is. Maar het is nooit een garantie.

Zorgen voor goede nazorg

Ayahuasca kan zorgen voor een heftige ervaring. Het kan zijn dat iemand nog lang bezig is met het verwerken van deze ervaring. Zo kan iemand nog lang emotioneel of angstig zijn, of veel vragen hebben. Het is verstandig om te zorgen dat iemand terecht kan bij een goede vriend, vriendin of familielid om deze emoties te bespreken. Een goede aanbieder van ceremonies zou ook dit soort nazorg moeten aanbieden. Door bijvoorbeeld vragenlijsten te sturen of gesprekken aan te bieden.

The post Ayahuasca: Voorbereiding appeared first on DRUGSinfo.nl.

HHC is een stof die lijkt op THC. THC is de stof in hasj/wiet die iemand high maakt. De effecten van HHC lijken op die van THC. HHC is een nieuw middel. Er is weinig informatie bekend over HHC. Daarom weten we niet zeker wat de risico’s zijn.

Risico’s van gebruik

HHC en THC lijken op elkaar. THC is een stof die in cannabis (hasj en wiet) zit. Van THC wordt iemand ‘high’. Hasj en wiet worden al heel lang gebruikt en zijn (wetenschappelijk) onderzocht. Hierdoor zijn de risico’s van hasj en wiet voor een groot deel bekend. Omdat HHC pas kort gebruikt wordt, zijn de risico’s niet bekend. 

> Lees hier meer over HHC en de risico’s ervan.

De bijwerkingen van HHC lijken waarschijnlijk op die van hasj/wiet. Zoals hartkloppingen of een droge mond. Naast bijwerkingen heeft hasj/wiet ook risico’s, op korte en lange termijn. Iemand kan bijvoorbeeld verslaafd raken aan HHC. 

Omdat de risico’s niet bekend zijn is het lastig om precies te weten hoe iemand de risico’s kan verkleinen. Toch zijn er een aantal dingen die iemand kan doen om de kans op risico’s te verkleinen.

Risico’s verminderen tijdens gebruik

Hasj of wiet gebruiken voor een cannabiseffect

In Nederland is hasj en wiet te koop in de coffeeshop. Als iemand op zoek is naar een cannabis-effect, kan die persoon beter hasj of wiet gebruiken om de kans op onbekende risico’s van HHC te verminderen. 

Laag doseren

Voor alle drugs geldt dat een hogere dosis grotere risico’s met zich meebrengt. Iemand kan dus het beste een lage dosis nemen. Op de verpakking staat soms een dosering. Deze hoeveel kan te hoog zijn.

Bij HHC is onbekend hoeveel iemand moet nemen om er iets van te voelen. Of hoe lang het duurt voordat de effecten beginnen. Dit kan sterk per persoon en situatie verschillen. 

Niet bijnemen omdat iemand niks voelt

Sommige mensen schrijven online over hun ervaring met HHC. Zij geven aan dat het lang kan duren voordat HHC effect geeft, soms wel meer dan 2 uur. Vooral als ze HHC slikken. Bijvoorbeeld als snoepjes of gummies. 

Mensen die meer namen omdat ze ongeduldig werden, kregen daar spijt van. Het gaf een nare ervaring waarbij die personen angstig en onrustig werden. Meer nemen zorgt ervoor dat de effecten van HHC sterker zijn en langer duren. Ook de ongewenste effecten. 

Niet combineren met andere middelen

Alcohol, drugs en/of medicijnen en HHC samen gebruiken kan gevaarlijk zijn. Ze kunnen elkaar versterken of tegenwerken. Dit zorgt voor veel verschillende extra risico’s. Combineren is daarom onvoorspelbaar en gevaarlijk. Als iemand HHC niet combineert met andere middelen is dit risico niet aanwezig.

Alleen in de juiste situatie gebruiken

Wat voor effect een middel geeft verschilt per persoon, per keer. Ook voor de kans op risico’s verschilt. Dit komt niet alleen door de drug, maar ook door waar iemand gebruikt (de set) en hoe iemand zich voor en tijdens het gebruikt voelt (de setting). 

De kans op risico’s van HHC worden kleiner als iemand zich goed voelt voor en tijdens het gebruik en op een veilige en fijne plek is. Iemand kan dus het beste gebruiken als hij of zij zich goed voelt, en in een comfortabele omgeving is. 

> Lees hier meer over hoe drug, set en setting samen de ervaring van drugs gebruiken bepalen.

Hulp zoeken

Soms merkt iemand dat het niet meer lukt om de dag door te komen zonder HHC. Net als bij cannabis kan iemand verslaafd raken aan HHC. Stoppen zorgt soms voor een sterke trek om meer te gebruiken (craving). Of ontwenningsverschijnselen. 

In zulke gevallen is zonder hulp stoppen lastig. Om hulp te vragen, kan iemand bellen naar de Drugs Infolijn (0900 1995). Of direct een afspraak maken bij de huisarts.

Weten dat HHC lang kan duren

Mensen die online hun HHC ervaring delen, geven soms aan dat het effect lang duurde. Soms wel langer dan 10 uur. Iemand kan hier het beste rekening mee houden. Bijvoorbeeld door de rest van de dag vrij te houden. Of niet te gebruiken als ze 10 uur later nog moeten rijden. Iemand kan het beste de effecten accepteren in plaats van ertegen te vechten. Dit vergroot namelijk de kans op vervelende gevoelens of een moeilijke ervaring (bad trip). 

De kater verminderen

HHC geeft volgens mensen die het hebben gebruikt een kater die lijkt op een wietkater. Mensen slapen er minder goed van, terwijl ze wel sneller in slaap kunnen vallen. Of zijn uitgedroogd. Er zijn een aantal dingen die hierbij helpen.

Zet rust en slaap op de eerste plaats

Ook als de persoon wel heeft geslapen, kan HHC de kwaliteit van slaap verslechteren. Hou de dag na gebruik vrij om uit te rusten. En om goed bij te kunnen slapen. 

The post HHC: Risico’s verminderen appeared first on DRUGSinfo.nl.

Tusi (ook wel: ‘pink cocaine’, ‘roze coke’, ‘tuci’, ‘tucibi’, ‘tusibi’, ‘2C’ of ‘pink panther’) is een roze poeder dat vaak verschillende drugs kan bevatten, zoals MDMA, ketamine en cafeïne. In Colombia werd waarschijnlijk voor het eerst tusi verkocht. 

> Lees hier het Trimbos-blog “Tusi of roze cocaïne: wat is er aan de hand?”

Hoeveel mensen in Nederland gebruiken tusi?

In 2023 had 1,2% van alle uitgaanders wel eens tusi gebruikt¹. Dit zijn mensen tussen de 16 en 35 jaar oud die per jaar minimaal één keer een festival, club of discotheek hebben bezocht. In deze groep wordt meer drugs gebruikt dan gemiddeld is in Nederland. Er zijn dus maar weinig mensen die tusi gebruiken.

Werking en effecten van tusi

De werking van tusi is niet duidelijk. Dit komt omdat het (bijna) altijd een mengsel van verschillende drugs is. Dit zijn niet altijd dezelfde drugs. Ook zit er niet altijd dezelfde hoeveelheid van deze drugs in. Iemand die tusi gebruikt combineert dus bijna altijd verschillende middelen. Deze middelen kunnen samen effecten geven die ze los niet geven. Daardoor zijn de effecten van tusi altijd onvoorspelbaar. 

Risico’s van tusi

De risico’s van tuci zijn niet duidelijk. De risico’s hangen af van wat er in het poeder zit.  De meeste risico’s van MDMA en ketamine los gebruiken zijn wel bekend. Maar over de combinatie weten we bijna niets. Dit zijn drugs die vaak in tusi worden gevonden als iemand het inlevert bij de testservice. Maar omdat iemand die tusi gebruikt altijd drugs combineert, kunnen deze risico’s groter zijn dan als iemand de middelen los neemt. 

> Lees hier meer over de risico’s van MDMA

> Lees hier meer over de risico’s van ketamine

Het is ook lastig om tusi goed te doseren, omdat het sterk kan verschillen hoeveel van welk middel erin zit. Als iemand bijvoorbeeld een mix heeft met veel ketamine en maar weinig MDMA, kan een ‘enkele’ dosering er al voor zorgen dat iemand per ongeluk een ‘k-hole’ ervaart. Die persoon kan dan een scheiding van lichaam en geest ervaren. Dit kan erg beangstigend zijn. 

Verslaving

Tusi kan verslavend werken omdat er vaak ketamine in zit. Van ketamine is het bekend dat het verslavend kan zijn. Dit geldt ook voor 3-MMC, dat soms in tusi gevonden wordt. 

Wetgeving

De middelen die vaak in tusi gevonden worden, MDMA en ketamine, zijn verboden om te verkopen, maken of bezitten. MDMA staat op lijst 1 van de Opiumwet en dat betekent dat het een harddrug is. Ketamine valt onder de geneesmiddelenwet.

The post Wat voor drug is tusi (pink cocaïne)? appeared first on DRUGSinfo.nl.

‘Flakka’ is de naam voor verschillende drugs die op elkaar lijken. De naam ‘flakka’ wordt vooral in de media gebruikt. Het gaat vaak om middelen als a-PVP (alfa-PVP), a-PHP en a-PHiP. Deze drugs zorgen voor een kort effect. Het zijn heftige drugs die heel snel tot verslaving leiden. Iemand die regelmatig flakka gebruikt kan last krijgen van ernstige problemen. Zoals lang niet kunnen slapen, lichamelijke uitputting en psychoses. 

Flakka wordt meestal als poeder of als ‘brok’ (kristal) verkocht. Mensen die flakka gebruiken doen dat meestal door het te snuiven, te roken of te verdampen (vapen). 

Hoeveel mensen gebruiken flakka?

Het is niet duidelijk hoeveel mensen flakka gebruiken. Maar waarschijnlijk is het aantal mensen die flakka gebruiken wel erg klein. Dit geldt voor de meeste designer drugs. 

Wel lijken er bepaalde groepen mensen te zijn die flakka gebruiken, en daardoor in de problemen komen. Dit gaat vaak om groepen mensen waar ook problematisch gebruik van andere middelen vaker voorkomt. Ook zijn er signalen dat gebruik in bepaalde regio’s een stuk hoger ligt dan op andere plekken. 

> Lees hier meer over het problematisch gebruik van flakka

Werking

Middelen die ‘flakka’ worden genoemd kunnen sterk op elkaar lijken. Er is nog maar weinig onderzoek gedaan naar deze middelen. Wel weten we wat de effecten ongeveer zijn, omdat mensen erover schrijven op het internet. Over dit soort middelen schrijven mensen het volgende: 

• Mensen die flakka hebben gebruikt, zeggen soms dat ze zich vrolijk (euforisch) en alert voelen, en dat het ze energie geeft
• Flakka werkt meestal maar kort, zeker als iemand het heeft gerookt of verdampt. De gewenste effecten duren meestal niet langer dan een kwartier. Hierna kan iemand zich nog lang onrustig voelen. Dit heten na-effecten. 
• Als de flakka uitwerkt willen veel mensen weer snel opnieuw nemen, ze voelen een sterke drang of trek in het middel. Dit noem je ‘craving’. 
• Voor veel mensen duurt het prettige effect maar kort, maar kan iemand nog lang na gebruik niet slapen
• Mensen voelen zich vaak onrustig en angstig na gebruik, soms kan iemand ook het gevoel hebben te worden achtervolgd (paranoia). Als iemand lang achter elkaar heeft gebruikt, kunnen mensen ook last krijgen van hallucinaties en psychotische klachten
• Flakka zorgt ervoor dat iemand geen honger meer heeft en geen vermoeidheid meer voelt
• Bij sommige mensen kan flakka zorgen voor (meer) zin in seks

Aantoonbaarheid drugstesten

Het is niet duidelijk of flakka kan zorgen voor een positieve drugstest. Het zou kunnen dat iemand die flakka heeft gebruikt, positief scoort op een urine- bloed- of speekseltest voor amfetamine. Het zou ook kunnen dat iemand positief scoort op een urinetest voor methcathinonen zoals 3-MMC. Een uitgebreide test in een laboratorium kan flakka wel met zekerheid aantonen.

Risico’s van flakka

Er zijn veel risico’s als iemand flakka gebruikt:

• Iemand kan snel te veel nemen, omdat flakka heel sterk is. De kans op een overdosis is groot
• Iemand kan veel te warm worden (oververhitting)
• De hartslag en bloeddruk kunnen (gevaarlijk) hoog worden 
• Iemand kan flakka blijven gebruiken totdat het op is, waardoor die persoon niet slaapt of eet. Dit kan zorgen voor psychotische klachten
• Flakka veroorzaakt waarschijnlijk schade aan de cellen in het lichaam. Dit is onderzocht bij losse cellen in een laboratorium¹. Het is niet duidelijk wat dit precies betekent voor mensen die het gebruiken, omdat dit niet is onderzocht in een echt lichaam. 

Verslaving

De kans dat iemand verslaafd raakt aan flakka is erg groot. Zeker als iemand het rookt, verdampt of injecteert. Het verlangen om opnieuw te gebruiken als het middel uitwerkt is erg groot, vergelijkbaar met bijvoorbeeld crack/basecoke. 

Is flakka verboden?

De meeste stoffen die soms flakka worden genoemd zijn verboden, zoals a-PVP, a-PHP en a-PHiP/a-PiHP. Deze middelen staan op Lijst 1 van de Opiumwet en zijn dus harddrugs. Maar er zijn nog andere stoffen die hier sterk op lijken die soms als ‘flakka’ worden verkocht, die niet illegaal zijn. De overheid is wel bezig met een wet die alle stoffen die op flakka lijken in één keer verbiedt. Deze wet staat gepland voor 2024.

Veelgestelde vragen

Waarom is flakka een zombiedrug?

Flakka wordt door sommige media ook beschreven als ‘zombiedrugs’. Dit gaat om hoe sommige mensen die het hebben gebruikt zich soms gedragen. De spieren gaan zich aanspannen door het gebruik, waardoor iemand zich wat schokkerig zou kunnen gaan bewegen. Er zijn veel filmpjes te vinden van dit soort situaties, meestal uit de Verenigde Staten. Het is niet altijd duidelijk wat voor middel die persoon heeft gebruikt.

Is flakka gevaarlijk?

Flakka gebruiken kan gevaarlijk zijn. Er zijn veel risico’s zoals oververhitting, gevaarlijke hoge hartslag, verslaving en psychoses.

Hoe herken je iemand die flakka gebruikt?

Het is niet goed mogelijk om iemand te herkennen die flakka heeft gebruikt. Dit komt omdat niet iedereen die flakka gebruikt dat op dezelfde manier doet. Maar het zou kunnen dat iemand onrustig en gespannen is of opvallend wakker is. Dit betekent alleen nog niet dat diegene ook echt flakka heeft gebruikt.

Ook kunnen er andere redenen zijn waarom iemand er misschien uit ziet alsof hij of zij drugs heeft gebruikt. 

The post Wat is flakka? appeared first on DRUGSinfo.nl.

Nitazenen (ook: ‘nitazenes’ of ‘zenes’) is de naam van een groep drugs. Het is dus niet maar 1 drug. Ze lijken erg op fentanyl. Ze verminderen pijn en geven soms een rustgevend of blij gevoel. Hierdoor zijn nitazenen erg verslavend. Ook zijn nitazenen erg sterk (potent), waardoor iemand snel teveel neemt. Dit is levensgevaarlijk. 

Nitazenen zijn een groep middelen die in 2019 waarschijnlijk voor het eerst op de drugsmarkt zijn verschenen¹. Het zijn stoffen die in de jaren en 50 en 60 werden onderzocht door wetenschappers om er misschien medicijnen van de te maken. Dit is nooit gebeurd. Nitazenen horen bij de groep stoffen die opioïden worden genoemd. Andere opioïden zijn bijvoorbeeld fentanyl, methadon of oxycodon. Omdat nitazenen nog maar kort op de drugsmarkt zijn worden het ook wel designer drugs, research chemicals of NPS genoemd.  

Er zijn veel verschillende soorten nitazenen, zoals: etonitazeen, metonitazeen, isotonitazeen en protonitazeen. Deze middelen lijken veel op elkaar, maar zijn niet allemaal even sterk. Bijvoorbeeld etonitazeen is een van de sterkste nitazenes en is wel 1000 keer sterker dan morfine. Dit betekent dat iemand 1000 keer meer morfine nodig heeft voor ongeveer dezelfde effecten. Maar er bestaan ook nitazenen die even sterk zijn als morfine².

Hoeveel mensen gebruiken nitazenen?

Het is niet duidelijk hoeveel mensen in Nederland nitazenen gebruiken, omdat dit nooit is onderzocht. Waarschijnlijk gebruiken maar heel weinig mensen dit soort middelen, zoals vaker het geval is met designer drugs (Nieuwe Psychoactieve Stoffen).  

In andere landen zijn er doden gevallen door nitazenen. Soms gebeurt dan omdat mensen ze gebruiken en overdoseren. Maar ook omdat nitazenen soms door dealers worden gemengd met andere drugs, zoals in heroïne. Of in namaakmedicijnen, zoals pijnmedicatie of slaappillen. Dit gebeurt waarschijnlijk niet in Nederland. De Nederlandse drugsmarkt wordt in de gaten gehouden door o.a. de testservice, en daar zijn nitazenen nog niet aangetroffen. Wel is er door de politie in Nederland een pakket gevonden met namaak-oxycodonpillen die nitazenen bevatten, die voor het buitenland waren bedoeld. 

De werking van nitazenen

Nitazenen hebben een werking die lijkt op andere opioïden zoals fentanyl, heroïne of oxycodon. Ze werken verdovend en zorgen voor een sterke vermindering van pijn, geven meestal blije gevoelens (euforie) en minder angst. Meestal werken ze wel langer dan andere opioïden.  

De bijwerkingen en risico’s van nitazenen

Over de meeste nitazenen is maar weinig bekend. Er kunnen dus risico’s en bijwerkingen zijn die nog onbekend zijn. Deze volgende risico’s en bijwerkingen zijn wel al bekend: 

• Slaperig of moe zijn
• Misselijkheid, overgeven
• Duizeligheid en hoofdpijn
• Niet kunnen poepen (obstipatie)
• Jeuk
• Droge mond
• Moeite met ademhalen
• Craving en verslaving

Verslaving

Nitazenen zijn erg verslavende stoffen. Iemand die deze stoffen gebruikt kan snel de controle verliezen over het gebruik. Als iemand dan veel of vaak gebruikt ontwikkelt hij of zij ook tolerantie. Iemand heeft dan steeds meer nodig voor hetzelfde effect. Mensen die deze middelen regelmatig gebruiken kunnen last krijgen van ontwenningsverschijnselen, zoals: 

• Het gevoel griep te hebben
• Bibberen, trillen
• Heftig zweten
• Overal pijn voelen
• Buikpijn en diarree
• Misselijkheid en overgeven
• Angst

Deze ontwenningsverschijnselen kunnen gevaarlijk zijn, zeker als iemand al een minder goede gezondheid heeft. Iemand kan daarom het beste stoppen of minderen met begeleiding van de verslavingszorg.  

Nitazenen en de wet

Bijna alle nitazenen staan al een tijd lang op de Opiumwet en zijn illegaal. Iemand mag ze niet maken, verkopen of bezitten.  

Veelgestelde vragen

The post Wat zijn nitazenen? appeared first on DRUGSinfo.nl.

Een terugval is het moment dat iemand weer een middel gebruikt na dat een tijd lang niet te hebben gedaan. Die persoon was gestopt met gebruik en gebruikt weer opnieuw. Het kan ook zijn dat iemand een enkele keer heeft gebruikt na het stoppen, dit wordt ook wel een uitglijder genoemd. Vaak gebeurt dit tijdens een moeilijk moment, wanneer die persoon bijvoorbeeld veel stress heeft of erg verdrietig is. Het kan ook gebeuren als iemand bijvoorbeeld een joint aanbiedt. 

Een terugval kan zorgen voor gevoelens van schaamte of teleurstelling. Iemand kan het idee hebben zwak te zijn of te hebben gefaald. Dit soort gevoelens kunnen juist weer zorgen dat iemand blijft gebruiken. Maar een terugval kan ook juist een leermoment zijn, waardoor de kans op een terugval in de toekomst kleiner wordt. Hoe iemand omgaat met een terugval is daarom het belangrijkst. 

Wat is het percentage gebruikers dat terugvalt in drugsgebruik?

Een terugval is een onderdeel van verslaving. Ongeveer 60 tot 80% van mensen die nu geholpen worden in de verslavingszorg, hebben daarvoor ook al hulp gehad¹. Het verschilt per middel hoe groot de kans is op een terugval. Iemand valt bijvoorbeeld sneller terug bij GHB dan bij cannabis. Deze mensen hebben dus opnieuw hulp gezocht nadat ze weer begonnen waren met gebruik. 

Wat is een terugvalpreventieplan?

Vaak worden mensen tijdens een behandeling in de verslavingszorg ook voorbereid op een terugval. Dit heet een terugvalpreventieplan. Dit plan bestaat meestal uit drie onderdelen:

• Iemand leert wat mogelijke oorzaken of triggers zijn voor een terugval, zoals stress of hevige emoties. Maar ook bepaalde personen of situaties kunnen weer zorgen voor gebruik. 
• Een plan hebben om met deze moeilijke situaties om te gaan. Zoals contact opnemen met een goede vriend of vriendin of afleiding te zoeken door te gaan sporten. 
• Weten wat iemand moet doen als hij of zij toch terugvalt in gebruik. Zoals hoe die persoon het beste om kan gaan met gevoelens van falen en schaamte. Maar ook met wie hij of zij het beste contact op kan nemen voor hulp.  

Wat kan iemand doen bij een terugval?

Als iemand terugvalt, kan hij of zij het beste het volgende doen:

• Op de goede manier omgaan met gevoelens van schaamte of falen. Deze gevoelens kunnen ervoor zorgen dat iemand meer gaat gebruiken. Het is beter om de terugval te zien als iets om van te leren. Zoals weten wat voor situaties iemand in de toekomst beter kan vermijden. 
• Contact opnemen met een organisatie of persoon die kan helpen. Dit kan een goede vriend of vriendin zijn, maar ook een hulpverlener die iemand vroeger goed heeft geholpen. 

The post Wat is een terugval? appeared first on DRUGSinfo.nl.

De grootste risico’s van benzo’s zijn verslaving of een overdosis. Niet te vaak gebruiken en niet combineren met alcohol of andere drugs kan de risico’s sterk verminderen.

Let op: deze tekst gaat over het gebruik van slaap- en kalmeringsmedicijnen die niet van de dokter zijn. Het gebruik van benzo’s zonder een arts zorgt voor een zeer grote kans op verslaving. Bij medicatie van de dokter: volg altijd zijn of haar advies.

Bijwerkingen van gebruik

Benzo’s (‘benzodiazepines’, ‘pammetjes’, ’tranquillizers’) zijn medicijnen. Ze staan bekend als slaap- en kalmeringsmiddelen. Dokters schrijven benzo’s voor bij sommige psychische klachten. Ook zijn er mensen die ze gebruiken zonder recept. Ze kopen de medicijnen dan van een drugsdealer. Meestal vanwege het ontspannende, rustgevende effect. Of omdat ze er makkelijker van in slaap vallen.

Benzo’s geven verschillende bijwerkingen. Mensen kunnen er bijvoorbeeld  misselijk of duizelig van worden. Verder voelt een persoon zich meestal versuft en moe door een benzo. Hierdoor reageert iemand langzamer, wat gevaarlijk is in het verkeer. Ook geven benzo’s concentratie- en geheugenproblemen. De geheugenproblemen blijven bij veel en vaak gebruik ook een tijdje nadat iemand gestopt is.

Sommige mensen krijgen door het gebruiken van benzo’s minder zin in seks en last van benauwdheid. 

Bijwerkingen komen altijd voor. Maar sterker bij ouderen dan bij jongeren. Bij ouderen vergroten benzo’s ook het risico op vallen, wat ernstige gevolgen kan hebben. 

> Lees hier meer over de werking en bijwerkingen van benzodiazepines

Bijwerkingen zorgen voor risico’s. De grootste risico’s zijn verslaving en een overdosis. Op deze pagina noemen we verschillende manieren waarop de risico’s van benzodiazepines kunnen worden verminderd. 

> Vind hier een uitgebreide lijst met risico’s van benzodiazepines

Risico’s verminderen van benzodiazepines

Laag doseren

Voor iemand die een benzo gebruikt die niet van de dokter komt is het verstandig laag te doseren. Een dosering kan worden gevonden in de bijsluiter van de benzo. Deze kan iemand op internet vinden of in het doosje van de medicijnen. 

Voor iemand die een benzodiazepine van de dokter krijgt is het verstandig in te nemen wat de dokter adviseert. 

Niet te vaak gebruiken

Benzo’s zorgt heel snel voor tolerantie. Dit betekent dat de pillen minder goed werken. Als iemand dan meer neemt om toch dezelfde effecten te hebben maakt dit het lichaam meer verslaafd. Af en toe gebruiken verkleint de kans op tolerantie.

Als iemand de medicijnen van een arts krijgt dan krijgt iemand deze soms voor lange tijd. Voor de meeste mensen is het niet verstandig om lang benzo’s te gebruiken. Het is voor deze mensen verstandig om te overleggen over het gebruik met de huisarts. Mogelijk kan iemand het medicijn inmiddels afbouwen of kunnen andere behandelingen een optie zijn (bijvoorbeeld CGT-i bij slaapproblemen).

Blackouts voorkomen

Mensen kunnen ‘blackouts’ krijgen van een hoge dosis. Tijdens zo’n blackout verliest de persoon herinneringen. Of doet iemand dingen zonder het door te hebben. Zoals nog meer benzo’s nemen. Dit gevaar wordt groter bij het combineren met alcohol of andere drugs.

Niet combineren met alcohol of andere drugs/medicijnen

Risico’s en bijwerkingen worden bij combineren een stuk groter, onvoorspelbaar en gevaarlijker. Benzo’s zijn bijvoorbeeld enorm gevaarlijk in combinatie met alcohol. Of met andere verdovende drugs of medicijnen. Bijvoorbeeld GHB of sterke pijnstillers (zoals Oxycodon). De ademhaling kan dan stoppen. Iemand kan daardoor dood gaan.

> Lees hier meer over benzo’s en combinatiegebruik

Hulp zoeken

Mensen raken makkelijk verslaafd aan benzo’s. Ze kunnen bijvoorbeeld niet meer slapen zonder. Ermee stoppen wordt na een tijdje steeds moeilijker. Een persoon heeft vaak steeds meer nodig om de gewenste effecten te kunnen voelen. Dit komt door tolerantie.

Stoppen zonder afbouwschema (cold turkey) of hulp is erg gevaarlijk. Iemand kan ernstige ontwenningsverschijnselen (afkickverschijnselen) krijgen. Soms zelfs zo erg dat iemand dood kan gaan door te stoppen. Stoppen moet dus bij benzodiazepines altijd met professionele hulp. Een huisarts kan hierover meedenken. 

> Lees hier meer over stoppen met benzo’s

Weten dat de benzo lang werkt

Er bestaan veel verschillende benzodiazepines. De ene soort werkt langer dan de ander. Temazepam en oxazepam (Seresta) werken bijvoorbeeld kort. Diazepam (Valium) en clonazepam (Rivotril) zijn benzo’s die erg lang werken. 

Iemand kan zich de dag na gebruik nog steeds wazig voelen. Soms is dit zelfs dagen. Dit kan gevaarlijk zijn. Bijvoorbeeld als iemand werkt met gevaarlijke machines. Maar ook in het verkeer kan het gevaarlijk zijn. Vaak mag iemand erg lang niet autorijden na het gebruik. Op de site rijveiligmetmedicijnen.nl kan iemand lezen hoe lang dat is.

Veelgestelde vragen

Hoe lang mag je benzodiazepinen gebruiken?

Hoe lang iemand benzo’s mag gebruiken verschilt per persoon, per keer. Dit is iets wat de persoon moet bespreken met de arts die de benzo’s voorschrijft. Wel worden de risico’s groter als iemand vaker en langer gebruikt. Het is daarom vaak het beste om zo kort mogelijk benzo’s te gebruiken. Dit geldt niet voor mensen met epilepsie.

Hoe lang duurt het afkicken van benzo’s?

Hoe lang stoppen met benzo’s duurt heeft te maken met hoe lang iemand benzo’s heeft geslikt. Klachten bij het stoppen vallen meestal mee als iemand benzo’s kort heeft geslikt. Kort slikken betekent niet meer dan een paar weken. Dan merkt iemand bijvoorbeeld een paar nachten dat slapen zonder benzo’s moeilijker gaat. Dit is vervelend, maar bij normale doseringen meestal niet gevaarlijk. 

Wanneer iemand meer dan een paar weken benzo’s heeft gebruikt of heel veel heeft gebruikt, kunnen de ontwenningsverschijnselen een stuk gevaarlijker worden. De persoon kan dan bijvoorbeeld een epileptische aanval krijgen. Dit is soms dodelijk. Stoppen doet iemand daarom in zo’n geval altijd beter samen met een arts of instelling voor verslavingszorg. Die kan een afbouwschema maken. Hoe lang stoppen precies duurt, verschilt per persoon.

Kunnen benzo’s de persoonlijkheid beïnvloeden?

Ja, benzo’s kunnen de persoonlijkheid van een persoon veranderen: benzo’s verdoven gevoelens en maken iemand suf. De persoon kan zich daardoor anders gaan gedragen. Iemand kan bijvoorbeeld ongeïntereseerder, minder actief of minder blij overkomen. Dit komt door de dempende effecten van benzo’s.

Wat is een alternatief voor benzo’s bij slapeloosheid?

Benzo’s kunnen op de korte termijn helpen. Maar ze lossen het slaapprobleem of angstklachten niet op. Een goed alternatief voor slecht slapen is slaaptherapie. Om hiermee te beginnen, kan iemand een afspraak maken bij de huisarts. Die verwijst de persoon door naar een slaaptherapeut. Iemand kan de huisarts vragen om CGT-i. Als iemand angstklachten heeft kan een psycholoog helpen. Ook als iemand al eerdere behandelingen gehad heeft die niet voldoende gewerkt hebben.

The post Benzo’s (Benzodiazepines): Bijwerkingen en Risico’s Verminderen appeared first on DRUGSinfo.nl.